Niet zwaar, een geringe rolweerstand en toch redelijk bestand tegen kleine schaden: dat is een racefietsband. Is het dan bovendien een vouwband, dan komen er een paar pluspunten bij:
In plaats van een staaldraad in de bandhiel, wordt een kevlardraad gebruikt. Dat is gevlochten nylonmateriaal, maar flexibel. Je kunt de band dus opvouwen en op je rit als reserveband meenemen. De vouwband is ook lichter dan een draadband, een aspect waaraan wegrenners veel waarde toekennen.
Het nadeel is dat de prijs van een vouwband hoger is dan de traditionele band met stalen hielkern. De montage is ook iets ingewikkelder. In de topklassen worden tegenwoordig meestal vouwbanden gebruikt, als men tenminste niet met tubeless-banden rijdt. Het geringe gewicht en het vervoersgemak is voor de meeste wegrenners doorslaggevend.